Jeszcze o Citroënie C15

Citroënowi C15 poświęciłem malutki wątek w dziale „Widziałem kaczkę 2013”. http://2cvclub.frix.pl/temat/228756/widzialem-kaczke-2013/8 Ale to brzydkie kaczątko zasługuje na trochę więcej słów. Nie tylko jako ostatni Mohikanin, mający tego rodzaju nadwozie i ostatni tak bliski krewny kaczuszki. Od użytkowników dowiedziałem się, że to niezwykle niezawodny i wierny samochód. Coraz bardziej mi się to auto podoba, prawie tak jak rdzy. Niedawno odkryłem w sąsiedztwie ce piętnastkę z rzadkim u nas przeszklonym nadwoziem. Ma logo polskiej firmy, ale jest zarejestrowana w Hiszpanii. Zapewne zatem pochodzi z fabryki w Vigo, w której w 2005 roku zakończono produkcje tego auta. Powoli więc staje się ono klasykiem.

Mnie też się podobał zawsze C 15, marzył mi się kilkuletni (wtedy kiedy były one kilkuletnie) właśnie ze względu na niegdziesiejszość konsytrukcji.

Niedawno miałem okazję się przejechać C15 1.9 D (silnik jeden z tych niezniszczalnych) Wogule gdyby nie slabe zanezpieczenie (a właściwie słabe ”dbanie”), były to samochody z najlepszego okresu rozwoju motoryzacji.

Po podrózy tym pojazdem wrażenie pozostało następujące: Samochód jest zdeterminowany, będzie jechal dalej. Niezalażnie do jak chaniebnego stanu będzie doprowadzony. Przy czym nie będzie to jazda na ”szczękościsku” typu ”ja wam jesz cze pokaże i dojadę” Nie.
C 15 jedzie ze swoistą, lekko flegmatyczną nonszalancją wynikającą z wysokiego poziomu samokaceptacji, pogodzenia ze światem z dodatkiem pobłażania dla wszystkich innych.
I lekką nutą cynizmu przy zmianie biegów.

Samochód ten z potężnym dieslem w lekkej budzie (obecnie coraz lżejszej) sprawia wrażenie, że porusza się na jednych, stałych, obrotach (niesłusznie zwanych wysokimi) silnik osiąga je przy każdej prędkości i na każdym biegu, niezależnie od tego co myśli na ten temat osobnik wyznaczony na kierowcę.

Aha.
I jeszcze jedno:
Kupując C15 należy uważać na kwaśne deszcze.

Czuję się wywołany do tablicy :) Jeżdżę c15 już kilka miesięcy i jest to auto dokładnie takie jak piszecie - niezniszczalne, wręcz idiotoodporne, genialne w swojej prostocie, absurdalnie oszczędne (spala ok. 5.5-6l w mieście) i w ogóle cudo! Przerażająca jest blacha, gnije na potęgę, po deszczu mam wszędzie mokro, bo cieknie już chyba wszędzie gdzie się da... Jak tylko wpadnie trochę gotówki to zasponsoruję mu kurację blacharską, pytanie tylko za jaki czas będę musiał ją powtarzać...
Aha - używam go jako auta na co dzień, ba! auta rodzinnego wręcz. Ja, żona+synek w foteliku. I w tej roli też sobie to auto chwalę. Jedyny minus za wsiadanie do tyłu, boczne drzwi zrobiłyby z c15 ideał :) Ludzie dziwnie reagują widząc nas w tym ”blaszaku”, ale niestety tak się utarło, że c15 jest do wożenia kartofli i buraków, ewentualnie ekipy remontowej. A ja na przekór wszystkim mam plany wobec tego auta, chcę je wygłuszyć, toporną pakę trochę ’udomowić’ jakimś obiciem itd. Zobaczymy co z tego będzie, póki co jeżdżę i jest dobrze. Nawet żona zabroniła mi się go pozbywać, mówi że auto ma potencjał i trzeba go wykorzystać
Przy okazji (już kiedyś tu pytałem) może ma ktoś na sprzedaż tylną belkę do c15? To też jest delikatny punkt tego auta i w moim już niestety wymaga wymiany.

A wersja przeszklona z pierwszego postu

Dawno, dawno temu, kiedy pracowałem w sektorze prywatnym ,w naszej firmie odbywał służbę c 15. Do waszych wypowiedzi mogę dodać atut w postaci pojemności przestrzeni bagażowej. Mieścił uwaga... europaletę!!!

Gdy na białym lakierze pojawi się rdza, można ...

Ooo. To ta C-15 wygląda prawie tak jak będzie moja kaczuszka. :)
Za to moja ulubiona C-15 wygląda następująco:

Wersja wydłużona. Prawie jak limuzyna. I te dodatkowe drzwi.

I to znakomite ”wykończenie” (dwuznacznie brzmi, nie?)